About Us

About virgaon

Welcome to virgaon

हर नागरिक का हो ये सपना, स्वच्छ हो सम्पूर्ण भारत अपना।

आजही दर्जेदार शिक्षण देते आहे. आनंदगडावरील शैक्षणिक संकुल लक्षवेधक आकार घेत आहे. शालेय शिक्षणासोबत उच्च शिक्षणात हे संकुल नावारूपाला आले आहे. विधायक कामात गावकऱ्यांची एकजूट ही गावाची खरीखुरी ताकद आहे. लोकसहभागातून जलसंधारणाची कामे झाली. भूजलपातळी उंचावली. शेतकऱ्यांच्या अंगणात गंगा अवतरल्याने काळ्या आईची तहान भागू लागली. शेतमळे हिरवाईने फुलले. समृद्धी आली. डाळींब, द्राक्षे या पिकांसह पॉलीहाउस उभारून भाजीपाला पिकाची अत्यंत प्रगत तंत्रज्ञानाच्या मदतीने आधुनिक शेती करणारे शेतकरी गावात आहेत. वाडवडलांचा वारसा तरुण शेतकरी ताकदीने जपत आहेत. त्यातून स्वयंरोजगार उपलब्ध झाला आहे.

1 . ग्रामपंचायत : ग्रामविकासाचे मंदिर !

२८ मार्च १९५६ या दिवशी ग्रामपंचायतीची स्थापना झाली. २०११च्या जनगणनेनुसार गावाची लोकसंख्या ३५४५ आहे. यात १८०२ पुरुष आणि १७४३ महिला आहेत. नामदेवराव वाकचौरे गावाचे पहिले सरपंच. त्यानंतरच्या काळात एकनाथ वाकचौरे, विलास गोसावी, सयाजी टेमगिरे, सखाराम कुमकर, रामनाथ थोरात, रावसाहेब वाकचौरे, बाळासाहेब मुळे, रंजना पथवे, मीराबाई कुमकर, ज्योती अस्वले, दिनकर वाकचौरे, नवनाथ कुमकर अशा सर्व कार्यकुशल सरपंचांनी आपल्या कार्यकाळात आपापल्या परीने गावाच्या विकासात अत्यंत महत्त्वपूर्ण योगदान दिले आहे. प्रामुख्याने रावसाहेब वाकचौरे यांच्या काळात चराईबंदी, कुल्हाडबंदी, बोअरबंदी आणि दारूबंदी याबाबतचे धाडसी निर्णय आणि ठराव घेतले गेले. केवळ ठराव न करता त्याची अंमलबजावणी करण्यात आली. उच्च शिक्षण घेतलेली युवती प्रगती रावसाहेब वाकचौरे आज गावाची सरपंच म्हणून कार्यरत आहेत. सरपंच तसेच जिल्हा परिषद सदस्य जालिंदर वाकचौरे हे शासनाच्या विविध लोककल्याणकारी योजना गावात राबवल्या आहेत. वैयक्तिक योजनांचे लाभ घरोघरी पोहोचवण्यात पदाधिकारी आणि आजवरच्या सर्व ग्रामविकास अधिकारी यांची भूमिका

२. गंगा आली रे अंगणी....

अकोले तालुक्यातील आढळा खोरे म्हणजे अवर्षणप्रवण क्षेत्र. आढळा नदीवरील धरण होण्याआधी दुष्काळ या परिसराच्या पाचवीला पुजलेला. काळाची गरज ओळखून बीरगावकरांनी शिवारात लोकसहभागातून पाणी अडवण्याच्या धडक कृती कार्यक्रम राबवला. गावातील ओड्यांबर बांधलेले मातीचे लहान बंधारे, केटी वेजर्स, पाझर तलाव यांची साखळी तयार केली आहे. पावसाळ्यात पडणारे पावसाचे पाणी वाहून जात नाही. माती आणि पाणी अडवले गेल्याने शिवार जिवंत झाला असून त्यातून अवघ्या गावाचे चित्र पालटले. बोअरबंदीच्या निर्णयासोबत लोकसहभागातून जलसंधारणाची कामे मार्गी लागली भूजल पाण्याची पातळी वाढली. विहिरी बोदल्या गेल्या. सिंचनाच्या सुविधा उभारल्या गेल्या. शेततळ्यांचा व्यापक कार्यक्रम हाती घेण्यात आला. ठिबक सिंचन आणि तुषार सिंचनाखाली मोठ्या प्रमाणावर क्षेत्र भिजू लागल्यामुळे ओलिताखाली आले. पाण्याचा काटकसरीने वापर कसा करावा याचा वस्तूपाठ वीरगावाच्या शेतकऱ्यांनी घालून दिला आहे. त्यातून एके काळी दुष्काळी असलेल्या या दुर्लक्षित गावात फुललेल्या हिरवाईने समृद्धीची नवी पहाट उगवली.

३. आधुनिक शेतीची कास...

पूर्वीच्या काळात नापास मुलं शेती करत. आज बीरगावमधले उच्चविद्याविभूषित तरुण शेतीकडे वळले आहेत. ही 'नापासांची शेती' राहिली नसून आता 'पासांची शेती' झाली आहे! अत्यंत आधुनिक पद्धतीने शेती केली जाते. अनिल देशमुख यांची 'कृषीविश्व' ही शेतीची अनोखी प्रयोगशाळा गावात आहे. शेती-मातीतीले संशोधक म्हणून देशमुख यांची ओळख आहे. जैविक खते, औषधे यांच्या माध्यमातून सेंद्रीय शेतीला चालना दिली जात आहे. डाळींब, द्राक्षे, कांदा, ऊस आदी या पिकांसह पॉलीहाउस उभारून भाजीपाला पिकाची अत्यंत प्रगत तंत्रज्ञानाच्या मदतीने बारमाही शेती करणारे शेतकरी गावात आहेत. शिकलेल्या तरुणांनी सुरू केलेली गटशेती हे आणखी एक निराळे वैशिष्ट्य म्हणावे लागेल, वीरगावची डाळींचे आंतरराष्ट्रीय बाजारात लौकिकाला पात्र ठरली आहेत. 'विश्व हायटेक नर्सरी' राज्यभर नावाजलेली आहे. वीरेंद्र थोरात आणि बाळासाहेब थोरात यांचे यासाठी विशेष प्रयत्न सुरु आहेत. शेतीला अतिशय कल्पकतेने दूध धंद्याची जोड दिली गेली आहे. आजमितीस रोज सुमारे ४००० लिटर दूध संकलन गावात होत आहे. ही एकप्रकारची 'धवल क्रांती' आहे. भाऊसाहेब शंकर वाकचौरे आणि राजेंद्र शिंदे सुगंधी जिरेनियमची शेती करत आहेत. ज्ञानेश्वर वाकचौरे यांनी शतावरी चा मळा फुलवला आहे . भाऊसाहेब रेवजी वाकचौरे आणि
         श्री. भोर ड्रॅगन फ्रूटसचे पीक घेत आहेत! बीरगावच्या मातीत असे नवनवीन प्रयोग सुरू आहेत है विशेष उल्लेखनीय आहे! अहमदनगर जिल्ह्यात अपवादाने वीरगाव गावाइतके पॉलीहाउस एखाद्या गावात असतील. ही आधुनिक शेतीची कास धरल्याने शक्य झाले आहे. वाडवडलांचा वारसा तरुण शेतकरी ताकदीने जपत आहेत. त्यातून स्वयंरोजगार उपलब्ध झाला आहे. नोकरीच्या मागे लागून आधीच बकाल बनलेल्या खेड्यांच्या दिशेने न धावता गावातले तरुण उत्तम शेती आणि शेतीवर अवलंबून असलेले उद्योग-व्यवसाय करत आहेत. बेरोजगारीचे संकट दिवसेंदिवस अधिक गहिरे होत असताना वीरगावकर तरुणांनी निराळी वाट चोखाळली आहे, हे आश्वासक चित्र आहे

४. वृक्षवल्ली आम्हा सोयरे...

वीरगाव आणि शिवारात ग्रामपंचायत, जिल्हा परिषद शाळा, माध्यमिक विद्यालय आणि सामाजिक वनीकरण यांच्या सक्रीय पुढाकारातून वृक्षारोपणाचा कार्यक्रम राबवण्यात आला आहे. नांगरकडा, भवानीआई, सुपाऱ्या या डोंगर-टेकड्यांच्या परिसरात लावलेली बहुसंख्य झाडे जगवली आहेत. उघडे बोडखे डोंगर हिरवेगार झाले आहेत. ही झाडे आजही सावली देत पर्यावरणाचे संवर्धन करत आहेत.

५. शिक्षण हेच समाज परिवर्तनाचे साधन....

निरक्षरतेचे बंध तोडून गावकऱ्यांच्या शिक्षणाचा श्रीगणेशा करणाऱ्या जिल्हा परिषद शाळेची स्थापना स्वातंत्र्यपूर्व काळात ३ ऑगस्ट १८९१ रोजी सुरु झाली. गावातल्या जाणत्या माणसांनी त्या काळात शाळा सुरू करण्यासाठी पुढाकार घेतला. शिक्षणाचे महत्व पारतंत्र्याच्या काळात गावकरी जाणून होते हे यावरून लक्षात येते. थोरात कुटुंबाने शाळेला जागा दिली आहे. गावातील मुलांना शिक्षणाच्या प्रवाहात आणण्याचे आणि टिकवून ठेवण्याचे महत्त्वाचे काम शाळेने केले आहे. नवोदय प्रवेश परीक्षा, शिष्यवृत्ती परीक्षा, विज्ञान प्रदर्शन, इन्स्पायर अवार्ड अशा शैक्षणिक उपक्रमांत आणि गुणवत्तापूर्ण शिक्षणात शाळेने नावलौकिक प्रस्थापित केला आहे. विवेकानंद माध्यमिक विद्यालयाने विद्यार्थ्यांना माध्यमिक शिक्षणात टिकवून ठेवले आहे. आनंदगडावरील शैक्षणिक संकुल अत्यंत लक्षवेधक रितीने आकार घेत आहे. नामांकित इंग्लिश मीडियम शाळेच्या माध्यमातून शालेय शिक्षणासोबत उच्च शिक्षणात हे संकुल नावारूपाला आले आहे.

६. गावाचा सन्मान, आमचा अभिमान-.

१. संत गाडगेबाबा ग्राम स्वच्छता अभियान पुरस्कार
२. महात्मा गांधी तंटामुक्त गाव पुरस्कार
३. संत तुकाराम वनग्राम पुरस्कार
४. हागणदारीमुक्त गाव पुरस्कार
५. महा आवास अभियान तालुका स्तर प्रथम पुरस्कार
६. आदर्श सरपंच पुरस्कार
७. आदर्श ग्रामसेवक प्रस्कार